Op weg naar Melbourne

Albury, woensdag 5 oktober .
Onvoorstelbaar dat na zo’n regenachtige dag je kunt opstaan met een fel schijnende zon. Toch was dit het geval en dan ga je je hier ook op kleden. Om 10.00 uur werden we opgehaald door Fay en vriendin Vicky en werden we een dag rondgereden door een stuk Victoria dat aan NSW grenst. Eerst naar een klein Nat. Park aan het meer waar veel kangaroes ronddartelden. Eén van de mannetjes was achter de omheining vandaan gekomen en wilde van schrik weer terug. Dit lukt niet en hij bleef maar voor de auto uithollen, totdat het hem te gek werd en hij zich tussen het ijzerdraad door perste. Daarna doorgereden naar Beechworth, ooit het centrum van de rijke goudmijnstreek Ovens. Leuke plaats met tal van oude gebouwen en een gevangenis waar de legendarische Ned Kelly en zijn moeder gevangenzaten. Eén van de voormalige bankgebouwen herbergt een Bedrijf dat zich geheel richt op productie van honing en waar ook een rondleiding gevolgd werd. Ook het tot cultureel erfgoed bestempelde kerkhof bezocht, waar veel Chinese gouddelvers begraven liggen op een apart veld. Overigens is er voor iedere geloofsgemeenschap een apart veld en ook voor niet gelovigen is er een fraai veld beschikbaar. Na een kleine lunch een rondrit naar en langs de Woolshed Falls. Deze begint bij een brug waar vroeger een molen stond die eigendom van ene mijnheer Chevalier was. Die liet stenen (grote keien) uit Frankrijk komen om hier de molen mee op te bouwen. Niemand ziet overigens het verschil tussen de Franse en Australische stenen, dus we gaan er maar van uit dat dit weer zo’n maf Frans idee was. ’s Avonds gezellig gedineerd in een tot eetpaleis omgebouwde schapen- en wolschuur waar ook liver muziek was. Kortom, een boeiende dag waarop we dankzij onze gidsen veel hebben gezien. In geen enkele reisgids staan b.v. de Woolshed Falls genoemd.
Donderdag vertrokken bij lake Hume; de grond was iets droger en de campervan bleek nu wel te verrijden. Klein stukje over de Hume Highway en vanaf Wangaratta langs de King River naar Mansfield. Een schitterende tocht door de Victoriaanse Alpen en qua autorijden vergelijkbaar met de Route Napoleon. Van Mansfield hadden we ons meer voorgesteld, maar zoals dat wel eens vaker voorkomt hadden we er niets mee. Dus niet naar het caravanpark, maar door naar Alexandra. Leuk compact plaatsje, maar hier viel het caravanpark tegen en zijn we dus 35 km verderop naar Yea gereden. Keurige camping die overigens ternauwernood aan overstroming ontsnapt is. Mocht de Murrindindi River vannacht toch overlopen, zal dat voor ons geen gevaar betekenen omdat we wat hoger staan. Kenners melden overigens dat het maanden zal duren voor al dat overtollige water teruggedrongen zal zijn en er intussen veel narigheid zal ontstaan. Te denken valt aan veel muggen en andere insecten, en aan een geboortegolf van kangaroes. Die kunnen over zo veel gras beschikken dat hierdoor de voortplantingsdrift wordt aangewakkerd.