Motregen en wandeling
Door: Fred
Blijf op de hoogte en volg maja
09 December 2016 | Nieuw Zeeland, Turangi
dag 6 Motregen
Na het opstaan moesten we helaas constateren dat er een waas van motregen over het meer hing en het zicht was derhalve niet goed. Eerst een autorit langs Lake Taupo, langs de westkant naar de stad met de naam van het meer. Nu betreft het hier het grootste meer van N-Z met een omtrek van méér dan 180 km en de wegen zijn natuurlijk niet allemaal vlak maar regelmatig steil en bochtig. Mede door het weer krijg je van tijd tot tijd het gevoel dat je door de Schotse Hooglanden rijdt; veel schapen en koeien en vooral rust.
Taupo is een gezellige stad waar we, net als veel andere toeristen, wat doorheen slenteren met constant de parapluie op. Na de lunch besluiten we naar het plaatselijke museum te gaan waar, zo blijkt, een tentoonstelling gewijd is aan een voormalig landgenoot. Walther de Bont uit Tilburg is hier kort na WO II neergestreken en heeft er lang als onderwijzer gewerkt en na zijn pensionering als toeristisch gids. Ook heeft hij het initiatief tot de wielerronde rond Lake Taupo genomen waar inmiddels jaarlijks deelnemers uit de gehele wereld op af komen. Ze steunen daarbij dan ook een goed doel en dat is o.a. de reden dat Walther een lokale legende is geworden. Helaas eind oktober op 92 jarige leeftijd overleden.
Verder in het museum de nodige aandacht voor de Maori cultuur met betrekking tot het Lake Taupo en er zijn verschillende Maori voorwerpen tentoongesteld waarbij het wrak van een 14,50 meter lange kano, uit één stuk boom, de blikvanger is.
Na het museumbezoek is er nog even tijd voor een bezoekje aan de Huka Falls, niet zo spectaculair vanwege de hoogte, maar het water gaat wel met grote snelheid door een nauwe kloof tussen de rotsen. Een Olympisch zwembad zou er in 11 seconden mee gevuld zijn. Daarna de terugweg, overigens door dichte mist over een steile bergweg met nodige bochten, naar het Oreti Village Resort.
dag 7 Tongariro National Park
Na zo’n dag vol (mot)regen wens je natuurlijk mooi weer en dat kregen we dan ook. Ideaal om een flinke wandeling te maken en daarvoor konden we redelijk in de buurt blijven. Even met de auto naar het Tongariro National Park waar een fraaie gemarkeerde wandeling rond Lake Rotopounamu op ons wacht. In vrij korte tijd loop je naar een hoogte van 1165 m door regenwoud, om vervolgens rond het meer te lopen. Fenomenaal mooi dat regenwoud, met bomen van wel 80 mtr hoog die ouder dan 1000 jaar zijn en boomspecialisten hebben opgetekend dat er exemplaren van 1500-1700 jaar zijn. Het gehele traject in de aanbevolen tijd afgelegd en vervolgens naar Turangi gereden om te lunchen, wat rond te lopen en de laatste inkoopjes voor he diner te doen. We besluiten Tarakihi op het menu te zetten, een Nieuw Zeelandse (zout)watervis omdat de forel uit het meer niet voorhanden was. De rest van de dag relaxen op het terras waar wilde kwartels ons komen verblijden met een bezoekje.
Na het opstaan moesten we helaas constateren dat er een waas van motregen over het meer hing en het zicht was derhalve niet goed. Eerst een autorit langs Lake Taupo, langs de westkant naar de stad met de naam van het meer. Nu betreft het hier het grootste meer van N-Z met een omtrek van méér dan 180 km en de wegen zijn natuurlijk niet allemaal vlak maar regelmatig steil en bochtig. Mede door het weer krijg je van tijd tot tijd het gevoel dat je door de Schotse Hooglanden rijdt; veel schapen en koeien en vooral rust.
Taupo is een gezellige stad waar we, net als veel andere toeristen, wat doorheen slenteren met constant de parapluie op. Na de lunch besluiten we naar het plaatselijke museum te gaan waar, zo blijkt, een tentoonstelling gewijd is aan een voormalig landgenoot. Walther de Bont uit Tilburg is hier kort na WO II neergestreken en heeft er lang als onderwijzer gewerkt en na zijn pensionering als toeristisch gids. Ook heeft hij het initiatief tot de wielerronde rond Lake Taupo genomen waar inmiddels jaarlijks deelnemers uit de gehele wereld op af komen. Ze steunen daarbij dan ook een goed doel en dat is o.a. de reden dat Walther een lokale legende is geworden. Helaas eind oktober op 92 jarige leeftijd overleden.
Verder in het museum de nodige aandacht voor de Maori cultuur met betrekking tot het Lake Taupo en er zijn verschillende Maori voorwerpen tentoongesteld waarbij het wrak van een 14,50 meter lange kano, uit één stuk boom, de blikvanger is.
Na het museumbezoek is er nog even tijd voor een bezoekje aan de Huka Falls, niet zo spectaculair vanwege de hoogte, maar het water gaat wel met grote snelheid door een nauwe kloof tussen de rotsen. Een Olympisch zwembad zou er in 11 seconden mee gevuld zijn. Daarna de terugweg, overigens door dichte mist over een steile bergweg met nodige bochten, naar het Oreti Village Resort.
dag 7 Tongariro National Park
Na zo’n dag vol (mot)regen wens je natuurlijk mooi weer en dat kregen we dan ook. Ideaal om een flinke wandeling te maken en daarvoor konden we redelijk in de buurt blijven. Even met de auto naar het Tongariro National Park waar een fraaie gemarkeerde wandeling rond Lake Rotopounamu op ons wacht. In vrij korte tijd loop je naar een hoogte van 1165 m door regenwoud, om vervolgens rond het meer te lopen. Fenomenaal mooi dat regenwoud, met bomen van wel 80 mtr hoog die ouder dan 1000 jaar zijn en boomspecialisten hebben opgetekend dat er exemplaren van 1500-1700 jaar zijn. Het gehele traject in de aanbevolen tijd afgelegd en vervolgens naar Turangi gereden om te lunchen, wat rond te lopen en de laatste inkoopjes voor he diner te doen. We besluiten Tarakihi op het menu te zetten, een Nieuw Zeelandse (zout)watervis omdat de forel uit het meer niet voorhanden was. De rest van de dag relaxen op het terras waar wilde kwartels ons komen verblijden met een bezoekje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
