12 oktober = woensdag : Kermis in de hel

In Queenstown heeft het de gehele nacht geregend en gehageld; de camping stond blank. ’s Morgens op tijd weg en de A10 verder vervolgen. Vlak buiten Queenstown heb je inderdaad het idee op een maanlandschap te rijden en dan zie je ook nog op de steile kale bergen shovels naar boven rijden om ergens kopererts weg te halen. Ja, om koperen draadjes voor onze elektriciteit te produceren gaat een heel proces aan vooraf! Aan een van de kale bergen ligt een 500 miljoen jaar geleden ontstaan meer waar je de ijzerlagen goed kunt zien. Er is een uitkijkpunt vlak boven gebouwd ( een uitstekende loopbrug), zodat je er een goed beeld van kunt krijgen. Op moment van ons bezoek was het ongeveer 2 graden en er stond een felle wind, dus snel maar verder. Gestopt bij de Nelson Falls en daar een wandeling van 1 uur categorie 2 naar de waterval gelopen. Erg mooi door een stuk regenwoud. Vervolgens door naar Doneghys Hill uitkijkpunt. Men heeft blijkbaar moeite met het juist categoriseren van wandelingen; ook deze was categorie 2 maar had een enorm stijgingspercentage.Duurde overigens wel een uur waarin we regen, hagel en zonneschijn over ons heen kregen en aangekomen op het uitkijkpunt kon je in de verte Frenchmans Cap zien waarvan de top bedekt was met sneeuw. Die berg is dan ook 1500 meter hoog. Daar begint ook een volgende wandeling, waar je kunt kiezen uit 2 varianten: één van 15 minuten of één van 3-5 dagen! Klinkt ongelooflijk maar de borden op de foto’s laten het toch echt zien. Overigens moesten wij voor die van 15 minuten kiezen, maar dat red je niet in die tijd. De fraaie hangbrug houdt wat op. Vlak bij de camper eindelijk wat bekende vogelgeluiden gehoord en ook gezien. Geen Swift parkiet, daarvoor te veel blauw aan de flanken. De groene Rosella was het ook niet, die hebben een scherper geluid. Zou ik dan toch australisch meest zeldzame vogel van dit moment gezien hebben? Het zou kunnen, want we rijden immers aan de grens van he leefgebied van de Orange Bellied Parrot!!
10 minuten verderop is de echte Franklin River Trail waar wij het rondje van 25 minuten hebben gedaan. Je loopt er door één van de laatste echte wildernissen van de wereld. Je kunt hier ook een echte “ontdekkingsreis” maken die maar liefst 93 kilometer lang is, 3 weken in beslag neemt en slechts onder deskundige begeleiding afgelegd kan worden. En er zijn wachtlijsten om hier aan deel te nemen!! Wij reizen weer verder, want na al dat geklim en geklauter wil je ook wel weer eens zitten. Het weer weerhoud je ervan om buiten te zitten en geloof het of niet, onderweg weer sneeuw getroffen. Ik heb zelfs nog een sneeuwbal gegooid!
Uiteindelijk in Wayatinah op een caravanpark gekomen, dat blijkbaar zo afgelegen ligt, dat internet- en telefoonontvangst niet mogelijk is.